عفونت های بیمارستانی

بررسی عفونت های بیمارستانی

عفونت بیمارستانی به عفونتی می گویند که افراد در بیمارستان دچار آن می شوند. بر اساس مطالعاتی که انجام گرفته است، معمولا بیماران پس از 48 ساعت از زمان پذیرش در مراکز درمانی، این عارضه را خود مشاهده می کنند. ممکن است عوامل بیماری زا از طریق تماس با فرد آلوده یا لوازم آلوده مانند داروها و تجهیزات به بدن فرد انتقال پیدا کنند. از جمله این بیماری ها می توان به عفونت دستگاه ادراری، عفونت جریان خون، عفونت زخم جراحی و … اشاره کرد. همراه ما باشید تا در این نوشتار به بررسی عفونت های بیمارستانی بپردازیم.

فهرست مطالب

  1. عفونت های بیمارستانی چه علائمی دارند؟
  • علائم عمومی
  • علائم اختصاصی
  1. روش های جلوگیری
  2. چه اشخاصی بیشتر در معرض خطر هستند؟
  3. چه عواملی باعث عفونت بیمارستانی می شوند؟
  4. سخن آخر

عفونت های بیمارستانی چه علائمی دارند؟

بر اساس تحقیقات، عفونت های بیمارستانی دارای دو دسته علائم هستند. برخی از نشانه ها عمومی بوده و همه بیماران آن ها را تجربه می کنند؛ اما برخی از علائم به صورت اختصاصی در فرد بروز پیدا می کنند. در واقع این موضوع به این بستگی دارد که کدام عضو بدن درگیر عفونت شده باشد.

علائم عمومی

از جمله این علائم می توان به احساس بی حالی، تپش سریع قلب، سرگیجه و لرز اشاره کرد.

علائم اختصاصی

  • عفونت دستگاه ادراری: کسانی که دچار این عفونت می شوند، در زمان دفع ادرار، احساس درد و سوزش را تجربه می کنند. همچنین بالای استخوان شرمگاهی یا پهلوهای آن ها نیز ممکن است که دچار درد شود. از دیگر نشانه ها می توانیم به وجود خون در ادرار و کدر شدن رنگ ادرار اشاره کنیم. همچنین برخی از بیماران از این موضوع شکایت دارند که ادرار کمی را می توانند دفع کنند.
  • عفونت جریان خون: این عفونت گاهی اوقات آبسه های دردناک را در پی دارد. همچنین ممکن است این عفونت سایر اعضای بدن مثل پوست، استخوان ها، مفاصل، قلب و برخی از اندام های داخلی را تحت تاثیر قرار دهد.
  • عفونت زخم جراحی: گاهی نیز زخم های ناشی از جراحی دچار عفونت می شوند. این نوع زخم ها به رنگ قرمز تغییر رنگ می دهند و وقتی که فرد ناحیه صدمه دیده را لمس می کند، گرما را احساس می کند. همچنین لمس موضع آسیب دیده باعث درد می شود. در مواردی که عفونت شدید باشد، زخم چرک می کند.
  • عفونت برخی از اعضای دستگاه گوارش: این بیماران از علائمی مانند حالت تهوع، از دست دادن اشتها، درد شکم، مدفوع شل و آبکی و وجود خون در مدفوع شکایت می کنند.
  • ذات الریه: یکی از عفونت های بیمارستانی شایع، ذات الریه است. این عارضه با نشانه هایی مانند تنگی نفس و درد قفسه سینه در زمان تنفس عمیق ظاهر می شود.

روش های جلوگیری

خوشبختانه به کمک برخی از راه کارها می توان از بروز عفونت های بیمارستانی جلوگیری کرد. در ادامه لیستی از این روش ها را برای شما تهیه کرده ایم.

  • افرادی که کادر درمان هستند باید به صورت مرتب دست های خود را ضد عفونی کنند. در واقع لازم است که این اشخاص قبل و بعد از ملاقات با بیمار، دست های خود را با آب و صابون یا ضد عفونی کننده های حاوی الکل، بشویند. علاوه بر این، کادر درمان باید دستکش و لباس مخصوص بپوشند و ماسک بزنند. اگر آن ها علائم مشکوکی را در خود مشاهده کردند، باید حتما مرخصی بگیرند.
  • ابزار و تجهیزات پزشکی در بیمارستان ها و مراکز درمانی باید به صورت منظم ضد عفونی شوند.
  • اگر برخی از بیماران دچار عفونت شده اند، باید از آن ها در قسمت های مشخص و خاصی نگه داری شود.
  • برای جلوگیری از عفونت های بیمارستانی افراد باید در مراکز درمانی دست خود را بعد از توالت حتما بشویند. همچنین شستن دست ها در هنگام تهیه و خوردن غذا نیز واجب است.

چه اشخاصی بیشتر در معرض خطر هستند؟

بر اساس تحقیقاتی که انجام گرفته است، شانس ابتلا به عفونت های بیمارستانی در بعضی از افراد بیشتر است.

  • بیمارانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، معمولا دچار این نوع عفونت ها می شوند.
  • افرادی که پیر هستند نیز بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این عفونت ها قرار می گیرند.
  • اگر بیماری تغذیه مناسبی نداشته باشد، امکان دارد که دچار این نوع عارضه ها شود.
  • برخی از بیماری ها نیز شانس ابتلا به این عفونت ها را افزایش می دهند. از جمله آن ها می توان به دیابت، بیماری های مزمن ریوی، نارسایی مزمن کلیه، بیماری های مزمن قلبی، عارضه های مزمن کبدی، سکته مغزی، عارضه های مربوط به سیستم عصبی، بیماری های خود ایمنی، اختلالات خونی و … اشاره کرد.
  • جالب است بدانید که مصرف داروهای آنتی بیوتیک نیز می تواند خطر ابتلا به این عفونت ها را افزایش دهد.

چه عواملی باعث عفونت بیمارستانی می شوند؟

در واقع پاتوژن ها علت بروز عفونت های بیمارستانی هستند.

  • قارچ ها: برخی از عفونت ها از قارچ ها ناشی می شوند. معمولا قارچ ها به افرادی حمله می کنند که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا داروی آنتی بیوتیک مصرف می کنند.
  • باکتری ها: گاهی اوقات نیز عفونت ها از نوع باکتریایی هستند. معمولا نیز این نوع عفونت ها با کمک آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
  • ویروس ها: ویروس ها به سلول ها حمله کرده و منجر به عفونت می شوند. در واقع آن ها ابتلا به سلولی که به آن نفوذ کرده اند آسیب می رسانند و سپس در بدن تکثیر پیدا می کنند.

سخن آخر

در صورت بروز هرگونه علائم در اسرع وقت این موضوع را به پزشک اطلاع دهید. اقدام و تشخیص به موقع به روند درمان کمک زیادی می کند. آیا شما تاکنون دچار عفونت های بیمارستانی شده اید؟ برای درمان خود از چه روش هایی استفاده کرده اید؟ خوشحال می شویم تجربیات و نظرات خود را در قسمت کامنت بنویسید تا دیگران نیز در زمان بیماری از آن ها بهره مند شوند.