یکی از موضوعاتی که باعث ترس افراد دیابتی می شود عوارضی همچون قطع عضو است. اما خبر خوب این است که روش های زیادی برای جلوگیری از این اتفاق ناراحت کننده وجود دارد. در ادامه این راه کارها را به شما توضیح خواهیم داد.
باید این نکته را نیز بدانید که قطع عضو اگرچه ناراحت کننده است اما به شما کمک می کند که سلامتی تان را بازیابید. با از دست دادن اندامی از بدن تان نیز می توانید از زندگی تان لذت ببرید. به این شرط که نکاتی را که در ادامه خواهیم گفت رعایت کنید. برای بررسی تمام ابعاد مربوط به قطع عضو دیابت از جمله مراقبت های پس از آن، علل بروز، راه های جلوگیری و … این مطلب را از دست ندهید.
قبل از هر چیز باید این نکته را بدانید که هر نوع زخمی در بیماران دیابتی خطرناک نیست. در بسیاری از موارد پزشکان زخم ها را درمان می کنند. اما در مواردی امکان دارد بافتی از بدن دچار عفونت یا قانقاریا یعنی مرگ شود. در این زمان پزشکان برای حفظ سلامت بیمار مجبور به قطع عضو می شوند.
قطع عضو دیابت در اندام تحتانی یعنی پاها شایع تر است. این اتفاق در اغلب موارد به دلیل ابتلا فرد به بیماری های شریان محیطی و نوروپاتی دیابتی رخ می دهد. احتمالا بپرسید که این عارضه ها دقیقا باعث چه اتفاقی در بدن می شوند؟
با ابتلا به بیماری شریان محیطی، عروق باریک می شوند و جریان خون در بدن فرد بیمار کاهش پیدا می کند. این موضوع روند درمان زخم ها را طولانی می کند.
بیماری نوروپاتی دیابتی باعث می شود که اعصاب پای فرد دچار آسیب شوند و عملکرد خود را به درستی انجام ندهند. در واقع با ابتلا به این بیماری پای بیمار متوجه درد، گرما، سرما، بریدگی، زخم یا عفونت نمی شود.
عوامل دیگری وجود دارند که می توانند شانس قطع عضو را در بیماران دیابتی افزایش دهند. این دلایل عبارتند از:
پس از عمل جراحی، انجام کارهای زیر به شما کمک می کند که هر چه زودتر به زندگی عادی برگردید.
پس از انجام عمل، داروهایی که پزشک تجویز کرده است را به صورت منظم مصرف کنید. همچنین در این دوره طبق دستور پزشک ورزش های خاص را انجام دهید.
تیم توانبخشی به شما آموزش می دهند که چگونه راه بروید. همچنین آن ها در مورد پای مصنوعی و مراقبت های مربوط به آن توضیحاتی به شما خواهند داد. سعی کنید این نکات را به خوبی یاد بگیرید.
طبق مشاوره پزشک، حمام بروید و تمریناتی که برای شما تجویز شده است را انجام دهید. اگر احساس درد داشتید فقط باید داروهایی را مصرف کنید که پزشک توصیه کرده است. استفاده از بعضی داروهای مسکن ممکن است که منجر به خونریزی شود.
اگر علائم جدیدی همچون خون ریزی، تورم، قرمزی، احساس گز گز یا درد دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. در بعضی موارد این علائم طبیعی هستند. گاهی اوقات نیز ممکن است که با بروز این نشانه ها نیاز به مراقبت های خاصی داشته باشید.
ممکن است که از لحاظ روانی نیز دچار آسیب شوید. این طبیعی است که شما بعد از قطع عضو دچار افسردگی، اضطراب، ناراحتی یا حتی افکار خودکشی شوید. اما این نکته را بدانید که با مراجعه به یک روانشناس یا روانپزشک می توانید از شر این افکار خلاص شوید. یک پزشک متخصص به شما کمک می کند که خودتان را به خوبی با وضعیت جدیدتان وقف دهید.
با انجام کارهای زیر تحت نظر پزشک، می توانید از قطع عضو دیابت جلوگیری کنید.
هر روز یک بار پای خود را چک کنید. اگر مواردی همچون بریدگی، تاول، زخم، قرمزی و تورم یا هر نوع علائم دیگری را مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.
روزی یک بار پاهای خود را با آب ولرم شستشو دهید. سپس به آرامی با یک پارچه تمیز پای خود را خصوصا بین انگشتان را خشک کنید.
اگر دچار پینه، زگیل یا میخچه شدید، به هیچ وجه از اشیاء تیز یا مواد شوینده برای از بین بردن آن ها استفاده نکنید. برای درمان این مشکلات نزد پزشک بروید.
این کار را به صورت منظم انجام دهید تا ناخن های شما بلند نشوند. بعد از کوتاهی نیز برای از بین بردن تیزی ناخن ها، آن ها را سوهان بکشید.
جوراب هایی تمیز و خشک بپوشید و سعی کنید که جنس آن ها نیز از پنبه باشد. از پوشیدن جوراب های تنگ بپرهیزید.
پوشیدن کفش های تنگ، پاشنه بلند و باریک برای بیماران دیابتی می تواند خطرناک باشد.
استفاده از سیگار باعث وخیم تر شدن زخم ها و مانع درمان آن ها می شود. از این رو باید سیگار کشیدن را کنار بگذارید.
اگر دچار مشکلات زیر شدید حتما نزد یک پزشک بروید.
به این نکته توجه داشته باشید که در زمان بروز علائم حتما نزد یک پزشک بروید. خود درمانی ممکن است که وضعیت شما را وخیم تر کند. این نکته را نیز بدانید که قطع عضو دیابت پایان زندگی نیست. شما می توانید با فراگیری آموزش های لازم زندگی راحتی داشته باشید. آیا شما تجربه ای در این زمینه دارید؟ خوشحال می شویم که تجربیات خود را در قسمت کامنت برای ما بنویسید.
تیم بزرگ ما اینجاست تا سلامتی را به شما هدیه دهد
