بررسی بیماری کوررنگی
کوررنگی یک اختلال در بینایی است که باعث می شود افراد در تشخیص رنگ ها دچار مشکل شوند. معمولا نیز مردان بیشتر از زنان به این عارضه ابتلا پیدا می کنند. طبق آمارها از هر 12 مرد، 1 نفر و از هر 200 زن، 1 نفر این اختلال را تجربه می کند. شاید گمان کنید که بیماران نتوانند هیچ رنگی را تشخیص دهند و دنیای سیاه سفیدی دارند، اما باید بگویم که اشتباه می کنید. اغلب اوقات این بیماران فقط بعضی از رنگ ها را نمی توانند ببینند. قصد داریم در این نوشتار به بررسی بیماری کوررنگی بپردازیم تا به پرسش های احتمالی شما پاسخ دهیم.
فهرست مطالب
- کوررنگی چیست؟
- انواع کوررنگی
- تک رنگ بینی
- دو رنگ بینی
- سه رنگ بینی ناهنجار
- چرا دچار کوررنگی می شویم؟
- عوامل ارثی و ژنتیکی
- پارکینسون
- آب مروارید
- نوروپاتی ارثی لبر
- سندرم کالمن
- داروها
- شرایط کاری
- بیماری های مغزی و سیستم عصبی
- درمان کوررنگی
- کلام پایانی
کوررنگی چیست؟
اگر بخواهیم به زبان ساده توضیح دهیم، باید بگوییم که در چشم ما دو نوع سلول وجود دارد. یک سری از آن ها مسئول تشخیص نور و تاریکی هستند که به آن ها سلول های میله ای گفته می شود. برخی دیگر نیز رنگ ها را تشخیص می دهند که با نام سلول مخروطی شناخته می شوند. این نوع سلول مسئول شناسایی سه رنگ قرمز، آبی و سبز است.
گاهی سلول های مخروطی در چشم عملکرد خود را به درستی انجام نمی دهد یا اصلا در چشم وجود ندارند. در این زمان می گوییم که فرد به بیماری کوررنگی مبتلا است. این عارضه انواع مختلفی دارد که در ادامه آن ها را بررسی خواهیم کرد.
انواع کوررنگی
این عارضه چشمی به سه دسته تک رنگ بینی، دو رنگ بینی و سه رنگ بینی ناهنجار تقسیم می شود.
تک رنگ بینی
این عارضه که بسیار نادر است، باعث می شود فرد در تشخیص همه رنگ ها دچار مشکل باشد و نتواند هیچ رنگی را ببیند. این اختلال زمانی رخ می دهد که سلول های مخروطی به طور کامل از کار افتاده باشند.
دو رنگ بینی
این نوع اختلال باعث می شود که یکی از سلول های مخروطی از کار بیفتد و دوتای دیگر سالم باشند. این نوع نیز خود سه مدل دارد.
- سبز کوری: فرد رنگ های زرد و قرمز را به رنگ سبز می بیند.
- سرخ کوری: بیمار قادر نیست که رنگ قرمز را با رنگ سبز و زرد تمایز دهد.
- آبی کوری: شخص نمی تواند رنگ سبز و آبی را تشخیص دهد. معمولا افراد بسیار کمی دچار این مشکل می شوند.
سه رنگ بینی ناهنجار
در این عارضه هر سه سلول مخروطی به فعالیت خود ادامه می دهند اما در عملکرد خود دچار مشکل هستند.
چرا دچار کوررنگی می شویم؟
دلایل زیادی در بروز این عارضه نقش دارند.
عوامل ارثی و ژنتیکی
یکی از شایع ترین دلایل ابتلا به این اختلال، علت ارثی است. یعنی افراد با این عارضه به دنیا می آیند. از آنجایی که این افراد در بدو تولد دچار این مشکل هستند، تصور درستی از بعضی رنگ ها یا همه آن ها ندارند. به همین خاطر ممکن است که آن ها اصلا متوجه وجود این عارضه نباشند.
پارکینسون
این بیماری یک نوع عارضه عصبی است، به همین خاطر به سلول های عصبی چشم نیز آسیب وارد می کند. در نتیجه فرد دچار کوررنگی خواهد شد.
آب مروارید
این بیماری باعث می شود که فرد احساس کند یک پرده ابری مانند روی عدسی چشم او قرار گرفته است. به همین خاطر بیمار نمی تواند رنگ ها را به درستی ببیند. خبر خوب این است که این افراد پس از جراحی، دوباره توانایی دیدن رنگ ها را به دست می آورند.
نوروپاتی ارثی لبر
این اختلال یک بیماری چشمی است که افراد به دلایل ارثی و خانوادگی دچار آن می شوند. یکی از علائم نوروپاتی ارثی لبر این است که فرد نمی تواند رنگ ها را خصوصا سبز و قرمز را به درستی شناسایی کند. طبق آمارها مردان بیشتر از زنان دچار این عارضه می شوند.
سندرم کالمن
این عارضه علاوه بر اینکه تشخیص رنگ را تحت تاثیر قرار می دهد، علائم دیگری نیز دارد. از جمله آن ها می توانیم به سایز کوچک آلت تناسلی، عمر کوتاه، شکاف کام، ایجاد نشدن کلیه در بدن، ناشنوایی، حرکت چشم به صورت غیرطبیعی و … اشاره کنیم.
داروها
گاهی اوقات نیز این اختلال از عوارض جانبی بعضی از داروها است. از جمله آن ها می توانیم به داروهای ضد روان پریشی مانند کلرپرومازین و تیوریدازین و داروهایی برای بیماری تشنج مثل تیاگابین و اتامبوتول اشاره کنیم. البته این مشکل با قطع داروها رفع می شود. به همین خاطر اگر با مصرف این داروها دچار کوررنگی شدید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
شرایط کاری
اگر به دلیل کار خود مجبور هستید برای زمان طولانی در معرض نور جوشکاری قرار بگیرید، امکان دارد که در تشخیص رنگ ها دچار مشکل شوید. همچنین بعضی از مواد شیمیایی مثل فلزات سنگین نیز باعث بروز این اختلال چشمی می شوند.
بیماری های مغزی و سیستم عصبی
از جمله این بیماری ها می توانیم به آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس اشاره کنیم.
درمان کوررنگی
همانطور که گفتیم برخی کوررنگی ها اکتسابی هستند و به دلیل ابتلا به بعضی از بیماری ها یا مصرف دارویی خاص بروز پیدا می کنند. در خیلی از موارد با درمان این عارضه ها یا قطع داروها، این مشکل برطرف می شود.
متاسفانه محققان هنوز درمان قطعی و مشخصی برای نوع مادرزادی این عارضه چشمی پیدا نکرده اند. اما پزشکان معمولا از فیلترهای رنگی یا لنزهای تماسی استفاده می کنند که فرد بتواند رنگ ها را راحت تر تشخیص دهد.
کلام پایانی
بیماری کوررنگی می تواند در زندگی فرد اختلالات زیادی ایجاد کند. برای مثال تصور کنید عدم تشخیص رنگ در مدرسه یا عدم شناسایی رنگ چراغ راهنمایی، لباس و … تا چه میزان می تواند کلافه کننده باشد. اما خوشبختانه برنامه هایی طراحی شده اند که می توانند به بیماران در تشخیص رنگ ها کمک کنند. از جمله آن ها می توانیم به SeeColors اشاره کنیم. به نظر شما چگونه می توان از این بیماران در زندگی حمایت کرد؟ خوشحال می شویم نظرات خود را در قسمت کامنت بنویسید تا سایرین نیز از آن ها بهره مند شوند.